انتقاد رهبر از برخورد با زنان بد حجاب
انتقاد رهبر از برخورد با زنان بد حجاب
رهبر معظم انقلاب: خانمهائى بودند که در عرف معمولى به آنها میگویند «خانم بدحجاب»؛ اشک هم از چشمش دارد می ریزد. حالا چه کار کنیم؟ ردش کنید؟ مصلحت است؟ حق است؟ نه. او یک نقصى دارد. مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقصهاى این حقیر باطن است
۲۴ مهر ماه ۱۳۹۱
سفر رهبری به خراسان شمالی و بیانتشان در این سفر در موقعیتی حساس ایراد می شود. این حساسیت صرفا سیاسی نیست بلکه جنبه های اجتماعی نیز دارد. در مطلب گذشته ما به مهمترین راهبردهای سیاسی مطرح شده که خطاب به مسوولین سیاسی کشور بود، اشاره کردیم. اما به نظر می رسد که خطاب سخنان رهبری صرفا روی به سیاستگذاران سیاست خارجی و مدیران ارشد سیاسی کشور نیست ؛بلکه ایشان خطاب به سیاستگذاران و مجریان حوزه فرهنگ نیز نکاتی را مطرح کرده اند. یکی از مهم ترین معضلات و مسائلی که درباره آن بارها در ایام اخیر در محافل و رسانه ها سخن گفته شده بود، مساله بدحجابی برخی از بانوان و نحوه برخورد با این پدیده می باشد. هر کدام از مسوولین و نهادها دارای خط مشی خاص خود درباره مساله بدحجابی بودند. برخی معتقد به استفاده برخوردهای پلیسی و بازداشتهای گسترده بودند، برخی توسعه حجاب را فقط از طریق کار فرهنگی ممکن می دانستند و برخی دیگر حتی آن را جز مسائل فردی می خواندند که لزومی به دخالت دولت ونظام در آن نیست و نباید مردم را بی فرهنگ شمرد! لذا نوعی اختلاف دیدگاه و سیاستگذاری در این زمینه وجود داشت.
با توجه به این مسائل ، رهبر معظم انقلاب به نظر می رسد در جریان سفر به خراسان شمالی نگاه راهبردی نظام درباره مقوله زنان بدحجاب را که مبتنی بر جذب حداکثری است بیان فرموده اند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با روحانیون و طلاب استان خراسان شمالی ضمن تاکید بر مسلح شدن به سلاح معرفت و استدلال در مواجهه با جوانان، سماجت و مدارا را در این مواجهه ضروری دانستند. مهمترین فراز این سخنرانی که اشارات مستقیمی به این مساله دارد حائز نکات مهمی است که به آن پرداخته می شود:
1-آقایان! با مردم مدارا کنید:
یکی از آفات مهم تبلیغ دین خدا و فراخواندن مردم به واجبات و ترک محرمات ، برخورد تند، خشن و غیر ظریف است. نهادهای فرهنگی، مبلغان، آمان به معروف و افراد و نهادهایی از این دست باید بپذیرند که درعصر جهانی شدن که افراد با یک کلیک در معرض سبکهای زندگی مختلف و آرایشها و پوششهای غیر متعارف قرار می گیرند ، امکان لغزش افراد بسیار بیشتر از گذشته است. اما این لغزشها معنای مجوزی برای برخورد خشن و طرد این گونه افراد نیست. فطرت انسانی در عموم مردم همواره دربرابر استدلال و منطق خاضع است. لذا به جای برخوردهای تند و افراطی می بایست با سلاح منطق و گفتگو به میدان رفت. البته گفتگویی که فقط تک گویی نیست و طرف مقابل را به خاطر صرف ظاهر زننده اش نفی نمی کند. در این گفتگو ،برهانها می بایست عقلایی و با زبانی لین بیان شود که فطرت را بیدار سازد. لذا در همین راستاست که مقام معظم رهبری
می فرمایند:
“خودتان را مجهز كنید، مسلح به سلاح معرفت و استدلال كنید، بعد به این كانونهاى فرهنگى - هنرى بروید و پذیراى جوانها باشید. با روى خوش هم پذیرا باشید؛ با سماجت، با مدارا. فرمود: «و سنّة من نبیّه»، كه ظاهراً عبارت است از «مداراة النّاس»؛ مدارا كنید. ممكن است ظاهر زنندهاى داشته باشد؛ داشته باشد!”
2- آقایان! به خاطر بدحجابی یک نفر را طرد نکنید:
در جامعه امروز با افزایش نسل جوان از یک سو و از سوی دیگر فراهم نبودن زمینه ازدواج،بحرانهای اقتصادی و رواج مدها و سبکهای زندگی غربی و عدم فعالیت موثر نهادهای فرهنگساز در ایجاد مدل مطلوب ،عامه پسند و اقتصادی پوشش و لباس زمینه برای بدحجابی طیف زیادی از بانوان فراهم گردد. اما باید توجه داشت که بسیاری از این بانوان دارای عرق ملی و میهنی بالایی بوده و بسیاری از شعائر دینی را رعایت می کنند. ایام محرم و عاشورا یکی از مهمترین جلوه های عشق مردم با هرپوششی به اهل بیت(ع) است. البته درصد بسیار کمی هم در میان این بانوان افرادی هستند که آگاهانه و به قصد ایجاد فتنه و آلودگی به شکل افراطی ناهنجاریهای رفتاری و پوششی از خود نشان می دهند. البته برخورد قانونی با این جریانات لازم است، اما برخورد می بایست هوشمندانه و متناسب باشد. متاسفانه بسیاری از برخوردهای خشن، خودسرانه و غیر متناسب نه تنها تاثیر مثبتی نداشته است بلکه زمینه نارضایتی ، دلزدگی و آسیبهای اجتماعی بیشتر را فراهم کرده است. لذا یکی از سیاستهای راهبردی نظام می بایست عدم طرد این گونه بانوان به علت پوشش خود باشد. لذا رهبر فرزانه انقلاب در سخنان خود در دیدار با طلاب و روحانیون استان خراسان شمالی تصریح کردند:
“بعضى از همینهائى که در استقبالِ امروز بودند و شما - هم جناب آقاى مهماننواز، هم بقیهى آقایان - الان در این تریبون از آنها تعریف کردید، خانمهائى بودند که در عرف معمولى به آنها میگویند «خانم بدحجاب»؛ اشک هم از چشمش دارد می ریزد. حالا چه کار کنیم؟ ردش کنید؟ مصلحت است؟ حق است؟ نه، دل، متعلق به این جبهه است؛ جان، دلباختهى به این اهداف و آرمانهاست. او یک نقصى دارد. مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقصهاى این حقیر باطن است؛ نمىبینند. «گفتا شیخا هر آنچه گوئى هستم / آیا تو چنان که مینمائى هستى؟»”